De in 1990 opgang gezette ontwikkeling naar een betere kledingssituatie in de dorpen zelf werd in 1991 voortgezet. Via lokale contactpersonen werden in 11 dorpen (Pamboko, Masiakriki, Pikin Slee, Kajapati, Jaw Jaw, Ligorio, en Semoisie a.d. Boven – Suriname rivier; Washabo, Donderskamp, Kalebaskreek in West. – Suriname; en Peto-Ondro in Oost- Suriname) om en nabij 2000 kledingstukken verkocht. De gemiddelde verkoopprijs bedroeg sf.3,70.
Daarnaast vond verkoop van kleding in de stad plaats aan ontheemden en aan boslandbewoners die tijdelijk in Paramaribo vertoefden. Ook vonden meubulair, beddegoed, keukengerei e.d. hun weg naar de boslandbevolking.
Voor het sorteren, indien nodig verstellen, en het verkopen van de veelal uit Nederland ontvangen goederen, kon de stichting wederom een beroep doen op talrijke vrijwilligers. Het vertrek van zr. M.Bril, die naast haar huishoudelijk werk tevens fungeerde als hoofd van het kledingmagazijn, liet zijn sporen na.
Desondanks wisten de medewerkers een omzet te realiseren van sf.31.428,-.
Bron: Jaarverslag 1991